Nu de boot op zijn kop ligt kan het schrappen beginnen. Dit doet denken aan jaren geleden bij de zeeverkeners! Verbeeld ik het me nu of hoor ik Ad Overgaag op de achtergrond lachen als een Hyena?
Maar, met scherpe schrappers gaat het als een speer. Binnen 2 uur hebben we al een derde van de boot tot op de gelcoat schoongemaakt. Vanaf de achterkant zijn we tot halverwege de kielgaten gekomen. Af en toe schrikken we omdat er veel vocht tussen de lak laag en de toplaag zit. We vinden ook een paar plekjes die we nu maar echt osmose gaan noemen. Als een puist kun je er door heen steken en er komt een zurige vloeistof uit.
Maar lijkt het nu zo of zitten die plekjes overal? Nu het achterste gedeelte vrij van laklagen is zien we in de gelcoat overal donkergrijze bellen zitten. met de punt van een schrapper kunnen we er doorheen prikken, maar er komt dan water uit, geen zurige prut.
Vlak bij de kiel zien we een grotere plek (3 x 3 cm) die we eens open halen. Met de lak trekken we een heel klein beetje polyester mee, maar het polyester er onder is niet aangetast.
Deze eerste tegenslag nemen we mee naar huis. Wat nu gedaan. Moeten al die vlekjes eruit? Kunnen we hier gewoon overheen schilderen en pakken we alleen de echte slechte plekken beet? Is dit een kwestie van drogen?
Allemaal vragen. Maar eens kijken of het internet hier een goed antwoord op weet, of wellicht Foppe?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten